بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به خود بیاییم و خوب بیندیشیم . آن مقام دعا با کمال رفعت و جلالتش ، آن روز عرفه ، با موقعیت خاصّ و ممتازش ، و این موقف عرفات با تمام شرافت و کرامت فوق حدّ تصورش .
اندکی غفلت که موجب گذشتن وقت و تهی دستی از برکات آن ساعات عزیز می شود ، ندامت و حسرتی به بار می آورد و زیانی ، دامنگیر انسان می سازد که جز خدا کسی نمی داند .
قبل از شروع به دعا ، باید لحظاتی سر به گریبان فرو برد و اندیشید . این جا صحرای عرفات است . نمونه ای از صحرای محشر و رستاخیز عظیم قیامت کبری است . چه هنگامه عجیبی برپاست !
