توجّه ! این جا عرفات است
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به خود بیاییم و خوب بیندیشیم . آن مقام دعا با کمال رفعت و جلالتش ، آن روز عرفه ، با موقعیت خاصّ و ممتازش ، و این موقف عرفات با تمام شرافت و کرامت فوق حدّ تصورش .
اندکی غفلت که موجب گذشتن وقت و تهی دستی از برکات آن ساعات عزیز می شود ، ندامت و حسرتی به بار می آورد و زیانی ، دامنگیر انسان می سازد که جز خدا کسی نمی داند .
قبل از شروع به دعا ، باید لحظاتی سر به گریبان فرو برد و اندیشید . این جا صحرای عرفات است . نمونه ای از صحرای محشر و رستاخیز عظیم قیامت کبری است . چه هنگامه عجیبی برپاست !
این نیم روز چند ساعته هم به سرعت می گذرد و آفتاب روز عرفه ، دامن خود را از صحرای عرفات و اهل عرفات ، بر می چیند و هنگام کوچ کردن و بار بستن و رفتن فرا می رسد .
خدایا تو خود ، تفضّلی کن ! عنایتی فرما که در همین مدّت کم ، فضل عظیمت نصیب میهمانانت شود و با روحی عارف و قلبی متطهّر و تائب ، از موقف حرکت کنند .
پروردگارا ! این بقعه ، همان بقعه ای است که حضرت آدم ابوالبشر ( علیه السلام ) ، آن جا ، به تقصیر خود اعتراف کرد و مورد عفو و مغفرتت واقع شد ، و از آن جهت عرفات نامیده شده است . این مکان ، همان مکان است که ابراهیم خلیل ( علیه السلام ) آن جا ، اظهار تذلّل به درگاهت کرد و مشمول عنایت خاصّه ات گشت . تمام انبیا و پیامبران ، این جا به خاک بندگی نشسته اند . این جاست که رسول اعظم حق ( صلّی الله علیه وآله ) عرض عبودیت به آستان قدس ربوبی کرده است .
خدایا ! این جا همان جاست که حسین عزیزت ( علیه السلام ) در میان آفتاب سوزان ،
در حالتی که جمعی از کسان و یارانش همراهش بودند ، با سر برهنه ، به درگاهت ایستاد
و مانندمسکینی دست های مقدّسش را به سوی تو دراز کرد و قطرات اشک از چشمان مبارکش بر رخسار ریخت و با قلبی پرسوز و گداز و موّاج از محبّتت ، با تو سخن گفت و دعا و مناجات شورانگیزش ، انقلابی عجیب ، در دل ها افکند و روحانیتی غریب به صحرای عرفات ، بخشید . آفتاب روز عرفه ، در میان اشک و آه و ناله و زاری های سیدالشهدا ، حسین ( علیه السلام ) و یارانش غروب کرد و وقت افاضه از عرفات به مشعر ، فرارسید . خدایا ! به حرمت آن عزیز ، بر ما ذلیلان ترحّم فرما .
آن جای که ابرار نشستند ، نشستیم * * * و آن راه که احرار گزیدند ، گزیدیم
ما را همه مقصود به بخشایش حق بود * * * المنة لله که به مقصود رسیدیم
« وَأَعْظَمُ النَّاسِ جُرْماً مِنْ أَهْلِ
عَرَفَات الَّذِی یَنْصَرِفُ مِنْ عَرَفَات وَهُوَ یَظُنُّ أَنَّهُ لَمْ
یُغْفَرْ لَهُ یَعْنِی
الَّذِی یَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ
» .
« عظیم ترین مردم از حیث گناه در میان اهل عرفات ، آن کسی است که از عرفات
برگردد ،
حال آن که گمانش این باشد که آمرزیده نشده است . » 1
راز ونیاز شاکیان
إِلَهِی إِلَیْکَ أَشْکُو قَلْبا قَاسِیا مَعَ الْوَسْوَاسِ مُتَقَلِّبا وَ بِالرَّیْنِ وَ الطَّبْعِ مُتَلَبِّسا
خدایا از دل همچون سنگى که با وسوسه زیرورو می شود و به آلودگى گناه و سیاسى نافرمانى آلوده شده به تو شکایت می کنم
وَ عَیْنا عَنِ الْبُکَاءِ مِنْ خَوْفِکَ جَامِدَةً وَ إِلَى مَا یَسُرُّهَا طَامِحَةً
خدایا از چشمى که از گریه ناشى از هراس تو خشک شده،و در عوض به مناظرى که خوشآیند آن است خیره گشته به تو گلایه می کنم
إِلَهی لا حَوْلَ لِی وَ لا قُوَّةَ إِلا بِقُدْرَتِکَ وَ لا نَجَاةَ لِی مِنْ مَکَارِهِ الدُّنْیَا إِلا بِعِصْمَتِکَ
خدایا توان و نیرویى براى من جز به قدرت تو نیست،راه نجاتى از گرفتاریهاى دنیا جز نگهدارى تو برایم نمى باشد
از تو خواستارم به رسایى حکمتت،و نفوذ ارادهات که
مرا جز جودت در معرض چیزى قرار ندهى،
و هدف فتنه ها نگردانى،
و علیه دشمنانم یاور باشى،
و پردهپوش رسوائیها و عیوبم گردى،
و از بلا نگهدار،
و از گناهان بازدارنده ام باشى به مهر و رحمتت اى مهربانترین مهربانان.2
1.کتاب حج برنامه تکامل ایت الله سید محمّد ضیاءآبادى
2.erfan.ir
