دغدغه ی فرهنگی (1)

در عرصه فرهنگ بنده به معنای واقعی کلمه، احساس نگرانی می کنم و حقیقتا دغدغه دارم. این دغدغه از آن دغدغه هایی است که آدمی به خاطر آن، گاهی ممکن است نصف شب از خواب بیدار شود و به درگاه پروردگار تضرع کند. من چنین دغدغه ای دارم. البته در سخنرانی ها، از این دغدغه با مردم نخواهم گفت، اما نمی شود که به شما نگویم. شما خودتان دست اندرکاران مسائل فرهنگی هستید و باید از دغدغه من خبر داشته باشید.

خدا را شاکرم که حتی برای یک لحظه هم، امید خود را در همین عرصه از دست نداده ام.

با این همه، آن دغدغه که شبیه دغدغه در میدان جنگ است، وجود دارد. میدان جنگ از دغدغه بسیاری برخوردار است.

ما باید مقوله فرهنگ را از نو ارزیابی کنیم.

دغدغه فرهنگی و اهتمام به مساله فرهنگ، یک وقت یک حالت حساسیت شخصی است؛ یک وقت هم ناشی از نگرش به فرهنگ می باشد. آنچه مهم است، این است که ما ببینیم واقعا فرهنگ چه تاثیری در سرنوشت کشور دارد و پرداختن به مساله فرهنگ و حساس بودن بر روی آن، برای آینده ای که همه ما به آن علاقه مندیم و برای آن، کار می کنیم چقدر می تواند نقش ایفا کند.

بخش عمده فرهنگ، همان عقاید و اخلاقیات یک فرد یا یک جامعه است. اساس و ریشه فرهنگ عبارت است از عقیده و برداشت و تلقی هر انسانی از واقعیت و حقایق عالم، و نیز خلقیات فردی و خلقیات اجتماعی و ملی.

ادامه دارد

ان شاالله