دغدغه های فرهنگی3-4

·         هوچی گری روشنفکران در روزنامه های آن روز-دوره مشروطه-؛ هنگامی که علما گفتند: «مجلس شورای اسلامی و قوانین اسلامی».

·         نفوذ روشنفکران در مرکز مشروطه.

·         اسم گذاری دستگاه های خارجی بر این تفکرات:

1)     محافظه کاران؛ شیخ فضل الله نوری.

2)     میانه روها؛ مشروطه خواهان معتدل.

3)     اصلاح طلب ها؛ تقی زاده.

·         عیوب طرفداران اسلام در دوران مشروطه:

1)     طرح مشخص و برنامه مدون نداشتند.

عدالت می خواستند، این برخلاف مشروطه بود.

2)     اختلاف بر سر مسائل کم اهمیت و غیر اصولی.

·         علت سرد شدن و بی اعتمادی مردم نسبت به جریان مشروطه:

1)     نبودن طرح

دنبال طرح اسلامی نرفتند و خود را از برکات جامعه اسلامی محروم کردند.

2)     نبودن اتفاق کلمه

3)     دنبال نکردن جدی مقصود

4)     طرف مقابل:آشنابودن آنها با روش های تبلیغاتی بخاطر ارتباط با دستگاه های خارجی.

5)     سنگین شدن فضا؛ که دیگر کسی جرأت نکند اسم دین و دینداری بیاورد.

6)     و مردم سرد شدند و گمان کردند اسلام هم قابل تحقق نیست.

7)     در ادامه مردم با فعالان و مشروطه خواهان همکاری نکردند.

·         بعد از دل سرد شدن مردم، رهبران دینی حرکت مشروطه، یکی یکی حذف شدند:

1)     اول از همه شیخ فضل الله نوری کشته شد. سال 1327ه.ق.

2)     سید عبدالله بهبهانی از روشنفکران. 1328ه.ق.

3)     تبعید مرحوم طباطبایی و مرگ مرموزش.

به دلیل کوتاهی هایی که انجام شده بود، آنها هم حذف شدند و از بین رفتند!

·         دوره قاجار به این ترتیب گذشت؛ یک روشنفکرِ وطنیِ میهنیِ بی غرضِ دلسوزِ علاقمند، در بین مجموعه روشنفکران ایران کمتر دیده شد.

پ.ن:

- ۱۳۷۷/۰۲/۲۲